بررسی اثر آنزیم های فیبرولیتیک برون زاد بر عملکرد گاوهای هلشتاین در اوایل شیردهی

تعداد 6 رأس گاو هلشتاین شکم اول در قالب دو مربع لاتین چرخشی 3×3 ادغام شده جهت بررسی اثر سطوح مختلف آنزیم فیبرولیتیک نوع سلولاز بر مصرف ماده خشک، قابلیت هضم مواد مغذی و صفات مربوط به تولید شیر استفاده شدند. این آزمایش به صورت چرخشی در سه دوره 20 روزه انجام گرفت.جیره پایه حاوی 50 درصد کنسانتره (جوآسیاب شده، سبوس گندم، تخم پنبه، کنجاله تخم پنبه و مکمل و بخش علوفه ای شامل ذرت سیلوشده و یونجه خشک) بود. تیمارهای آزمایشی شامل 1) شاهد (بدون آنزیم)، 2) جیره حاوی 5/0 گرم آنزیم سلولاز اسپری شده به روی یونجه و 3) جیره حاوی 1 گرم آنزیم اسپری شده به روی یونجه بودند. در هر دوره، اندازه گیری خوراک مصرفی و قابلیت هضم در روزهای 14 تا 18 و رکوردبرداری و نمونه گیری از شیر تولیدی در روزهای 19 و 20 انجام شد. افزودن سطح 5/0 گرم آنزیم به بخش علوفه ای جیره های آزمایشی موجب افزایش معنی دار تولید شیر، تولید شیر تصحیح شده برای 4 درصد چربی، قابلیت هضم ماده خشک، دیواره سلولی، ماده آلی و بهبود بازده انرژی ناخالص در گاوهای آزمایشی در مقایسه با جیره شاهد و جیره حاوی 1 گرم آنزیم سلولاز گردید. هر چند ماده خشک مصرفی و قابلیت هضم پروتئین تحت تأثیر قرار نگرفت. استفاده از سطوح مختلف آنزیم های فیبرولیتیک در جیره های آزمایشی بر درصد ترکیبات شیر شامل چربی، پروتئین، لاکتوز و مواد جامد بدون چربی و مقدار تولید روزانه لاکتوز شیر اثر معنی داری نداشت. تولید چربی، پروتئین و مواد جامد بدون چربی شیر در گاوهای دریافت کننده جیره حاوی 5/0 گرم آنزیم سلولاز در مقایسه با دو گروه دیگر بطور معنی داری بیشتر بود و چربی، پروتئین و مواد جامد بدون چربی شیر نیز در گاوهای تغذیه شده با جیره حاوی 1 گرم آنزیم سلولاز بطور معنی داری از گاوهای تغذیه شده با جیره شاهد بالاتر بود. نتایج کلی نشان دادند که استفاده از مکمل آنزیم سلولاز خارجی به مقدار 5/0 و یک گرم در روز در تغذیه گاوهای شیرده در اوایل شیردهی ضمن افزایش قابلیت هضم ماده خشک و فیبر جیره باعث افزایش شیر تولیدی می شود و بهترین اثر در سطح 5/0 گرم در روز می باشد.